πρὸς κρύος

См. также в других словарях:

• κρύος — (I) α, ο και κρύγιος ια, ιο (AM κρύος, α, ον, Μ και κρύγιος, ια, ιο) νεοελλ. μσν. 1. αυτός που έχει χαμηλή θερμοκρασία, ψυχρός (α. «τα πόδια μου είναι συνεχώς κρύα» β. «ο καφές είναι κρύος») 2. αυτός που υστερεί σε ζωηρότητα ή εγκαρδιότητα ή… …   Dictionary of Greek

• ιδρώτας — Υγρό που εκκρίνεται από ορισμένους αδένες (τους λεγόμενους ιδρωτοποιούς), οι οποίοι βρίσκονται σε όλες τις δερματικές περιοχές και το εκχέουν στην επιφάνεια του δέρματος. Η έκκριση του ι. ποικίλλει σημαντικά ανάμεσα στα άτομα. Είναι μεγαλύτερη… …   Dictionary of Greek

• Ουκρανία — Κράτος της ανατολικής Ευρώπης. Συνορεύει Δ με την Πολωνία, Β με τη Λιθουανία, ΒΑ με τη Ρωσία, ΝΔ με τη Σλοβακία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τη Μολδαβία, και στα Ν βρέχεται από την Αζοφική και από τη Μαύρη θάλασσα (Εύξεινο Πόντο).Ο. σημαίνει… …   Dictionary of Greek

• κρυόμπλαστρο — το 1. κρύο έμπλαστρο 2. μτφ. άτομο που υστερεί σε ελκυστικότητα ως προς την εμφάνιση, τους τρόπους ή την έκφραση, κρύος, αντιπαθητικός, ανιαρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρύος + έμπλαστρο] …   Dictionary of Greek

• Εσθονία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Εσθονίας Παλαιότερη ονομασία: Εσθονική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία (1947 90) Έκταση: 45.227 τ. χλμ Πληθυσμός: 1.415.681 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Ταλίν (404.000 κάτ. το 2000)Κράτος της βόρειας Ευρώπης, στη… …   Dictionary of Greek

• κρέας — το (AM κρέας, ατός, Α δωρ. τ. κρῆς, επικ. τ. κρεῑας, αττ. γεν. κρέως, κρητ. γεν. κρίως) 1. σάρκα ή τεμάχιο σάρκας τών ζώντων οργανισμών, σε αντιδιαστολή με τα οστά (α. «βοδινό κρέας» β. «ἄρνειον κρέας», Φερεκρ.) 2. η σάρκα τών σφαγίων, σε… …   Dictionary of Greek

• κρυαναισθησία — Ψύξη ενός μέρους του σώματος για τη νέκρωσή του, με σκοπό την αποφυγή του πόνου στη διάρκεια μικροεπεμβάσεων. * * * η αναισθησία προς το ψύχος που παρατηρείται σε μερικά νευροπαθή άτομα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κρύος + αναισθησία] …   Dictionary of Greek

• κρυοεδαφολογία — η κλάδος τής γεωλογίας που ασχολείται με τη μελέτη τών αποτελεσμάτων που έχει η παγετική δράση καθώς και με τη μελέτη τού μόνιμα παγωμένου εδάφους. [ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου και αντιδάνεια ως προς το α συνθετικό, πρβλ. cryopedology… …   Dictionary of Greek

• κρυοσφαιρίνη — η σφαιρίνη που υφίσταται καθίζηση υπό την επίδραση τού ψύχους και συντελεί σε διάφορες παθολογικές εκδηλώσεις. [ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου και αντιδάνεια ως προς το α συνθετικό, πρβλ. αγγλ. cryoglobuline < cry(o) (< κρύος, τὸ) +… …   Dictionary of Greek

• κρυοφθορισμός — ο φυσ. η εκπομπή φωτεινής ακτινοβολίας από ορισμένα σώματα, όπως είναι η αλκοόλη και ο διθειάνθρακας, όταν αυτά ψυχθούν στη θερμοκρασία τού υγροποιημένου αέρα. [ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου και αντιδάνεια ως προς το α συνθετικό πρβλ. αγγλ …   Dictionary of Greek

• κρύο — το (Μ κρύο) ψύχρα, ψύχος νεοελλ. φρ. α) «άρπαξα κρύο» ασθένησα λόγω κρυολογήματος, κρυολόγησα β) «έμεινε στα κρύα τού λουτρού i) εξαπατήθηκε ii) απέτυχε, ιδίως ερωτικά iii) εγκαταλείφθηκε χωρίς να ειδοποιηθεί. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. κρύος (τὸ)… …   Dictionary of Greek